Q-158გ
1.კოდიკოლოგია/არქეოგრაფია
1.1.შიფრი Q-158გ
რაობა თაქთაქიშვილთა გენეალოგია
დაცულობის ადგილი/კოლექცია ხეც
თარიღი 1825
კეფის რაოდენობა 1 კეფი
ზომა (თითოეული კეფის ზომა) 43,5X35;
სტრიქონთა რაოდენობა –
ნაწერის ზომა –
არშიების ზომა: –
მასალა ქაღალდი
ძეგლის მდგომარეობა (გაცხოველებული/ აღდგენილი/თავბოლონაკლული)
ფერი მოთეთრო/მოყვითალო
სისქე 001
ფორმატი (სრული, არასრული)
კონსერვირებული/არაკონსერვირებული
1.2. პალეოგრაფიული თავისებურებები
დამწერლობის სახეობა მხედრული r-v
მელანი მუქი ყავისფერი
პაგინაცია –
ნაწერის მიმართულება გვერდზე (r-v)
დაკანონვა –
კეფების გადაბმის ტექნიკა
1.3. გაფორმება გაფორმებულია სხვადასხვანაირი ლაბირინთებით,
ტოტების მსგავსი (გატოტილი) და ოვალური
მონახაზებით
მინიატურა –
დეკორი –
საზედაო ასოები –
სათაურის გაფორმება –
მარგინალური ნიშნები
გადამწერი/დამკვეთი/ გადაწერის ადგილი –
ანდერძები/მინაწერები „Высочаишим Рескриптом данным Правительствуюшему Сенату 20-го сентября 1825-го года, инением Государственного Совета род князей Тактаковых утвержден в княжеском достоинстве, о чем последоавал из Правительмтаующего Сената указ от 20-го Января 1826-го года за №254 в Грузино-Имеретинское Депутатское Собрание“ (IV).
შემომწირველი (გვერდის მითითებით)/შემოწირულობის თარიღი
1.4. ტექსტოლოგიური შენიშვნები
ტექსტის დასაწყისი (თავბოლონაკლული)
ტექსტის დასასრული (თავბოლონაკლული)
რედაქციულობა (თუ შესაძლებელია)
- დაზიანებებიზედაპირის – მომჩვარული, აქერცლილი, მყიფე, ენტომოლოგიური, ლაქები (სინესტის, სითხის, პიგმენტების, სანთლის …)
გენეალოგიური ნუსხა რესტავრირებულია, r-v-სო მხრიდან დაზიანებული კიდეები ოთხივე მხარეს, ჩახეული და გადაკეცილი ადგილები ლოკალურადაა გამაგრებული მიკალენტის ქაღალდითა და კონდესატორით. მოკეცილია ორად და მოთავსებულია საქაღალდეში.
რეკომენდაცია: გრაგნილი ხელნაწერი რესტავრირებულია. მოთავსებულია ძველ საქაღალდეში.
აღწერილობიდან: თაქთაქიშვილთა გენეალოგია. 1825
1ფ.; 44×35; ქაღალდი; გადახეულია რამდენიმე ადგილას; მხედრული; [1825].
[თაქთაქიშვილთა გენეალოგია] „რომელიც ყოფილა წინაპარნი ჩვენი თავდგირიძენი. სამცხესა შინა მათ სჭერიათ სამფლობელოთ თვით ახალციხე, ფოცხისი ხეობითა აჭარით, ლიონით, ოლთ-ნარიშნით და აქვნდაც ორიცა მონასტერი: საფარა და ვარძია თვისით ხეობითა, და იყო მთავარი უპირველესი სამცხისა და იდგა თვით ახალციხისა შინა, რომელსაც ეწოდა სახელი იოვანე ახალციხელი, მხოლო ქართლისა კერძოცა ეპყრა ციხე ხეობასა შინა ჯვრისა რველისა ხეობით და სოფლებით, რომელსაც დღესა მფლობელობენ ხეობისა ციხესა და სოფლებითა. – იოვანე ათაბაგი თავდგირიძე, ფარსადან ათაბაგი თავდგირიძე …“ 1r-v.
მინაწერი: „Высочаишим Рескриптом данным Правительствуюшему Сенату 20-го сентября 1825-го года, инением Государственного Совета род князей Тактаковых утвержден в княжеском достоинстве, о чем последоавал из Правительмтаующего Сената указ от 20-го Января 1826-го года за №254 в Грузино-Имеретинское Депутатское Собрание“ (IV).
ბიბლიოგრაფია
ხელნაწერთა აღწერილობა, (კოლექციაQ), ტ.I, 1957, გვ.181