N413-1 (ა) ფ.N1446
1.კოდიკოლოგია/არქეოგრაფია
1.1.შიფრი N413-1 (ა) ფ.N1446
რაობა კონდაკი (დახვეულია კონდაკზე)
დაცულობის ადგილი/კოლექცია/წარმომავლობა საქართველოს ეროვნული არქივი
თარიღი XV-XVI სს. (ხელის მიხედვით)
კეფის რაოდენობა 5 კეფი (გრაგნილის 9 კეფი –
5 ქაღალდის და 4 ეტრატის)
ზომა (თითოეული კეფის ზომა) 447,5X22; I კეფი – 31,5X21; II კეფი – 37X21; III კეფი – 34X21; IV კეფი – 72X21; V კეფი – 17X21;
ნაწერის ზომა: I კეფი – 28X15; 1 სვეტი: 6,8; 2 სვეტი: 7,5; მანძილი სტრიქონებს შორის: 1 სმ.; II კეფი – 14X13,5; III კეფი – 33X14; IV კეფი – 70X14; V კეფი – 14X14;
მასალა ქაღალდი
ფორმატი (სრული, არასრული)
1.2. პალეოგრაფიული თავისებურებები
დამწერლობის სახეობა ნუსხური
მელანი შავი, სინგური
კეფების გადაბმის ტექნიკა ქაღალდი და ეტრატი ერთი მეორეზე მიწებებული – მიკერებული;
1.3. გაფორმება
მინიატურა ლამაზად გაფორმებული ბასილი დიდისა და იოანე
ოქროპირის მინიატურა
დეკორი ტექსტი მოქცეულია შავი ფერის ჩარჩოში
საზედაო ასოები დასაწყისი ასოები ასომთავრულით, სინგურით
სათაურის გაფორმება სათაურები და საყურადღებო ადგილები სინგურით
ანდერძები/მინაწერები მარჯვენა აშიაზე მინაწრი: „ლევანის მიერ ესე მწუხრის
ლოცვები, ხიზნობაში დავწერე მუხლზე და სოფელში(SIC) მარტს ზ (7) ქრონიკონს უპდ (უ-400 პ-80 დ-4) 484+1312=1796 წ.
1.4. .ტექსტოლოგიური შენიშვნები
ტექსტის დასაწყისი „განგება მწუჱხრისა (!) ლოცვაჲ ა. უფალო სახიერო, სულგრძელო და მრავალ მოწყალეო“.
რედაქციულობა (თუ შესაძლებელია)
- დაზიანებებიზედაპირის – მომჩვარული, აქერცლილი, მყიფე, ენტომოლოგიური, ლაქები (სინესტის, სითხის, პიგმენტების, სანთლის …)
I კეფი – მოცისფრო ქაღალდი (რუსული), ნაწერია ორ სვეტად მხოლოდ რ-ზე; კეფი რესტავრირებულია მოცისფრო ქაღალდით, აღდგენილია ნაკლული ადგილები და ზმოდან გადაკრულია მიკალენტის ქაღალდი. მე-2 კეფთან მიმაგრებულია წებოს გამოყენებით;
II კეფი – მოყვითალო ქაღალდი, კეფის დასაწყისი შემკულია მინიატიურით -ბასილი დიდი და იოანე ოქროპირი; მე-2 კეფისთვის გადაწებებულია ქაღალდის რამდენიმე ნაწილი, თუმცა აღრიცხულია 1 კეფად; რესტავრირებულია, დაზიანებული კიდეები გამაგრებულია მიკალენტით;
III კეფი – დაზიანებული ადგილები გამაგრებულია მიკალენტის ქაღალდით;
IV კეფი -დაზიანებული ადგილები გამაგრებულია მიკალენტის ქაღალდით;
V კეფი – ბოლო ნაწილი მოხეულია და აღდგენილია სარესტავრაციო ქაღალდით;
v -ზე ტექსტი ნაწერია მხოლოდ V კეფზე ანუ r-ს ბოლო v-ს I კეფია: v-ზე მთლიანად გადაკრულია სქელი საკონსერვაციო ქაღალდი;
ბიბლიოგრაფია
- საქართველოს სახელმწიფო არქივები, სამეცნიერო-საცნობარო სახელმძღვანელოები თბ., 1950, გვ. 60-61.