H-911

1.კოდიკოლოგია/არქეოგრაფია

1.1.შიფრი                                                      H-911

რაობა                         ავგაროზი

დაცულობის ადგილი/კოლექცია             ხეც

თარიღი                                                         XIX ს.

კეფის რაოდენობა                                       7 კეფი

ზომა (თითოეული კეფის ზომა)  339X9; I64,5×8,7;II42,5×8,7; III 42,5×8,7;IV 42,5×8,7;V42,5×8,7; VI 41,2×8,7; VII 43×8,7;

სტრიქონთა რაოდენობა                I r-74, v-69;II r- 46; III r-53; IVr-52;V r-43;VI r-38; VII r-43; v-ს დიდი ნაწილი დაუწერელია;

ნაწერის ზომა                                   I63,5×7,5; II48,5×7,5; III 40,5×7,5; IV42,5×7,9; V42,2×7,5; VI 41,5×7,5; VII 41,5×7;

არშიების ზომა:        I-ზედა0, ქვედა0, მარცხენა0,5სმ; მარჯვენა0,5სმ;II -ზედა0, ქვედა0,5, მარცხენა0,5სმ; მარჯვენა0,5სმ;III-ზედა2, ქვედა0, მარცხენა0,5სმ; მარჯვენა0,5სმ; IV-ზედა 0, ქვედა 0, მარცხენა 0,5სმ; მარჯვენა 0,5სმ;V-ზედა 0, ქვედა 0, მარცხენა 0,5სმ; მარჯვენა 0,5სმ; VI-ზედა 0, ქვედა 0, მარცხენა 0,5სმ; მარჯვენა 0,5სმ; VII-ზედა 0, ქვედა 1, მარცხენა 0,5სმ; მარჯვენა 0,5სმ;

მასალა                                                     ქაღალდი

ძეგლის მდგომარეობა (გაცხოველებული/ აღდგენილი/თავბოლონაკლული)

ფერი                                                              მოთეთრო

სისქე                                                              001

ფორმატი (სრული,არასრული)

კონსერვირებული/არაკონსერვირებული(აღენიშნება ადრეული გამაგრების კვალი თეთრი, სქელი ქაღალდით)

1.2. პალეოგრაფიული თავისებურებები

დამწერლობის სახეობა                  მხედრული

მელანი                                              ყავისფერი

პაგინაცია

ნაწერის მიმართულება გვერდზე (r-v)

დაკანონვა                                                     –

კეფების გადაბმის ტექნიკა            გადაბმულია წებოს გამოყენებით

1.3. გაფორმება

მინიატურა                                                   მდარედ შესრულებული ილუსტრაციები; დეკორი                                                    –

საზედაო ასოები                                          –

სათაურის გაფორმება                                 –

მარგინალური ნიშნები

გადამწერი/დამკვეთი/ გადაწერის ადგილი                  გადამწერი შიო გიგიშვილი;

ანდერძები/მინაწერები                              –

 

შემომწირველი (გვერდის მითითებით)/შემოწირულობის თარიღიშემოსულია ივანე მრევლიშვილის ოჯახიდან.

 

1.4. ტექსტოლოგიური შენიშვნები

ტექსტის დასაწყისი         (თავნაკლული)

ტექსტის დასასრული (თავბოლონაკლული)

რედაქციულობა (თუ შესაძლებელია)

2. დაზიანებებიზედაპირის – მომჩვარული, აქერცლილი, მყიფე, ენტომოლოგიური, ლაქები (სინესტის, სითხის, პიგმენტების, სანთლის …)

 

I-VII კეფი:გრაგნილის შვიდივე კეფის ფორმატი სრულია; აღენიშნება მინიმალური დაზიანებები, ჩახეული ადგილები (განსაკუთრებით ბოლო კეფი); პირველი კეფის ნაწილი მთლიანად მოხეულია;  კეფები ერთმანეთზე გადაბმული წებოს გამოყენებით, ერთმანეთზე, დაახლოებით 1 სმ.-ით გადაებული. საწერი მასალა წინასწარ არის დამზადებული, ვინაიდან გადაწებებულ ადგილებში ტექსტია ნაწერი.

ტექსტი ნაწერია არასიმეტრიულად, გაკრული ხელით; ტექსტი კარგად იკითხება. კალიგრაფს ტექსტისვე მელნით გაუფორმებია სხვადასხვა ილუსტრაციებით ( ჯვარი, ღვთისმშობელი ყრმით, ღვთისმშობელი, წიგნი, ეკლესიი გუმბათი-ანგელოზებით- სულ (5)ხუთი).

ტექსტი ჩასმულია ცისფერი ფანქრით შესრულებულ ჩარჩოში. გრაგნილის დაზიანებული ადგილები გაუმაგრებიათ უხეშად, თეთრი, სქელი ქაღალდით.

 

 

 

რეკომენდაცია: გრაგნილი ხელნაწერი სარესატავრაციოა, მოსცილდეს ძველი შეუსაბამო ქაღალდი და დაზიანებული ადგილების კონსრვაცია ჩაუტარდეს თანამედროვე სარესტაარაციო მასალით.

 

აღწერილობიდან: ავგაროზი, 1849

გრაგნილი;339X9;ქაღალდი (მთლიანი, ერთგანგახეული); მხედრულიმოიპოვება მდარედ შესრულებული ილუსტრაციები; [XIXს.]; გადამწერი შიო გიგიშვილი; v-ს დიდი ნაწილი დაუწერელია; შემოსულია ივანე მრევლიშვილის ოჯახიდან.

ავგაროზი:1. „სახარება იოანესი. – პირველითგან იყო სიტყვა და სიტყვა იგი იყო ღვთისა თანა და ღმერთი იყო სიტყვა იგი …“

2. „ლოცვა უჟმურისა. – სამას სამოცდახუთის ჭირისაგან განქარვლებლისა (!) ღმერთო საბაოთო …“
3. „ლოცვა თვალცემულისა. – მთავარანგელოსითა მოსვლითა წმინდა სისონა სდგა ლოცვად, მოვიდა დიდი გრძნეული ეშმაკი …“
4. „ლოცვა ალდაცემულისა. – სახელითა მამისათა და ძისათა და წმინდისა სულისათა, ჩვენ ვიყავით სამნი ძმანი სამებისა ძალისანი: აროს, მიროს და კოროსტინე …“
5. „ლოცვა სახადისა. – ბაღოლარ, ბუყლაყ, ფალზუმან, აზბაბაქ, სუჯუმან …“
6. „ლოცვა ქაჯისა ანუ გველისა ნაკმენისაგან (!) წშინოდეს. – სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმინდისათა, ამინ, ედენიენთა პრიღემამთე ედენიე …“.
7. „წმიდაო გიორგი კაბადუკისაო, წ˜ო გიორგი იერუსალიმისაო …“ (მოხსენიებულია 95 წ˜ა გიორგი).
8. „ლოცვა ბოროტის გულისთქმისა. – მეუფეო, უფალო ღმერთო ჩვენო, რამეთუ მკვიდრობა ჩვენი ხელთა შენთა შინა არს …“
9. „ლოცვა სავედრებელი წმინაშე უფლისა სნებისა და სიყმილისაგან დახსნისა, თქმული პატრიარხისა კალისტის მიერ …“

შენიშვნა: ყოველი ლოცვა მთავრდება გადამწერის მიერ თავის შევედრებით: ა. „დიდება შენდა ქრისტე ღმერთო, ულხინე და მეეხმარე (!) მონასა ამისა შენსა შიო გიგიშვილს“

ბ. „ღმერთო და ოთხო თავნო მახარობელნო: მათე, მარკოზ, ლუკავ და იოანე, თქვენ დაიფარეთ ყოვლისა სენისა, საფრთხისა და განსახდელისაგან მონა ხვთისა შიო გიგიშვილს (!).

გ. „… ავის სენისა და ბნედისაგან, ციებისა და ცხელებისაგან, ავის ჭირისა და ეშმაკისაგან დაიხსენ ღმერთო, ყოველთა მავნებელთა, სულიერთ და ხორციელთაგან მონა ესე შენი შიო გიგიშვილი“ (ამგვარად კიდევ ათ ადგილს იხსენიებს თავს გადამწერი).

 

ბიბლიოგრაფია

ხელნაწერთა აღწერილობა, (კოლექცია H), ტ.II, 1951, გვ.285

 

 

ტექსტი