H 1852
1 კოდიკოლოგია/არქეოგრაფია
1.1
შიფრი H 1852
რაობა კონდაკი (გრაგნილი)
დაცულობის ადგილი, კოლექცია კ.კეკელიძის სახელობის საქართველოს
ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი,
H ფონდის ხელნაწერთა კოლექცია
ავტორი
თარიღი XV-XVI სს.
ფურცელთა რაოდენობა 2 კეფი(პირველი კეფის ზედა ნაწილი გახეულია, ცალკე ფურცელია)
ორ-ორი ფურცელი, თითო ფურცელი … ერთმანეთზე გადაკერებული
კინძვა
ზომა 70×17,8; 1 კეფი -29-17,5 ; 2 კეფი -40-17,8; აშიებზე დაშორება ტექსტამდე: ზედა აშია-1,2სმ, ქვედა-0,8სმ; მარჯვენა – 2,5-3მ; მარცხენა 2სმ; სვეტი-67,5×12,5;
ხელი ნუსხური
პალეოგრაფიულითავისებურებები
მელანი ყავისფერი, სინგური
გადამწერი
მომგებელი
ისტორია, წარმოშობა (რისი ნაწილია, სად აღმოჩნდა…)
1.2
შედგენილობა
დასაწყისი
დასასრული
ტექსტის განაწილება გვერდზე ერთი სვეტი
სტრიქონთა რაოდენობა r -ზეI კეფი-43; II კეფი 70;
v-ზე I კეფი – 40; II კრფი -68.
განკანონება –
პაგინაცია –
სათაურები, ქვესათაურები, გამოყოფილი ადგილები
კოლოფონები
- მოხატულობა
მინიატურა
დეკორი
საზედაო ასოები დასაწყისი ასოები სინგურით
- ტექსტოლოგიური შენიშვნები
ტექსტი
ორიგინალი/თარგმანი …
რედაქციულობა (თუ შესაძლებელია)
„პირველადი“ ხელნაწერი (თუ შესაძლებელია)
კომენტარები
ტექსტის თავისებურებები
„წარმომშობი“ კულტურა (თუ შესაძლებელია)
- მასალა
4.1 ეტრატი
ფერი მოყვითალო
სისქე 003
ფორმატი (სრული, არასრული)
კონსერვირებული/არაკონსერვირებული
4.2 დაზიანებები:
ზედაპირის – მომჩვარული, აქერცლილი, მყიფე, ენტომოლოგიური, ლაქები (სინესტის, სითხის, პიგმენტების, სანთლის …)
გრაგნილი ძლიერ დაზიანებულია, სამ ნაწილად მოკეცილი, ეტრატის მთელი ზედაპირი დაფარულია პიგმენტაციებით, სინესტის და ჭუჭყის ლაქებით.
ბოლონაკლულია; 1 კეფი – შუაზეა გახეული (ოვალურად); კეფის ქვედა ნაწილი მიკერებულია მე-2 კეფს ძაფით ამობლანდვის მეთოდით; ეტრატის მეორე მხარე გადასულია, ცუდად იკითხება; ეტრატს აღენიშნება მექანიკური დაზიანებები, მრავლობითი პატარ-პატარა ჩახევები, ზედა მარჯვენა კიდის დიდი ნაწილი ჩახეულია, (პატარა ნაწილითაა მიმაგრებული, შესაძლებელია მოსცილდეს კეფს); ეტრატი გამომშრალია, კიდეზე ზოგიერთი ჩახეული ნაწილები გადაკეცილია. ზედაპირზე შეიმჩნევა სინესტის ლაქები და მუქი ფერის (ყავისფერი) პიგმენტაცია. ასეთ ადგილებში ეტრატის სტრუქტურა დაშლილია. ზედაპირზე შეიმჩნევა მრავლობითი ბზარები (სავარაუდოდ, ეს ბზარები დროთა განმავლობაში გაიხსნება).
2 კეფი – ძლიერ დაზიანებული, ეტრატს აღენიშნება მექანიკური დაზიანებები, მრავლობითი პატარ-პატარა ჩახევები, ეტრატი გამომშრალია, კიდეზე ზოგიერთი ჩახეული ნაწილები გადაკეცილია. ზედაპირზე შეიმჩნევა სინესტის ლაქები და მუქი ფერის (ყავისფერი) პიგმენტაცია. ასეთ ადგილებში ეტრატის სტრუქტურა დაშლილია, ნაკლულია ტექსტთან ერთად. ზედაპირზე შეიმჩნევა მრავლობითი ბზარები, რომელთა გახსნის პროცესი დაწყებულია. მე-2 კეფის ბოლოში შეიმჩნევა ნემსის ნახვრეტები (მომდევნო კეფის მიკერებისთვის).
მელნის – აქერცლილი, გაუფერულებული, გადარეცხილი, ჩაცვენილი, ჟანგვით გამოწვეული, დიფუზური
ტექსტი ნაწერია ყავისფერი მელნით ერთ სვეტად, დასაწყისები სინგურით. პიგმენტაციების ადგილებში მელანი დაშლილი და გადაცრეცილია. მელანი გადაცრეცილია ორივე კეფზე. მუქი ფერის ლაქების ადგილებში ტექსტის გარჩევა შეუძლებალია, ზოგიერთ ადგილას მხოლოდ ცალკეული ასოების გარჩევაა შესაძლებელი. ზოგიერთ ადგილას ასოები გაცხოველებულია შავი მელნით. ტექსტი რთულად წასაკითხია.
დამუშავებისა და კონსერვაცია-რესტავრაციის შედეგად წარმოშობილი დაზიანებები
- რეკომენდაციები
შენახვის/განთავსების პირობების განსაზღვრა
კონსერვაციის საჭიროებისა და მეთოდის განსაზღვრა
ეტრატის ფურცლების გაწმენდა გამოხდილ წყალში დასველებული და მაგრად გაწურული ბამბის ტამპონით, დარბილება, გასწორება. დაზიანებული ადგილების გამაგრება, კონსერვაცია-რესტავრაცია შესაბამისი მასალებით.
დასაწყისი: „[კონდაკი] „… ო~ო ღ~ო ჩ~ნო, რომლისა სიმტკიცე განუზომელი, დიდ და მიუწდომელი … წყალობაჲ აურაცხელი კაცთა … მ~ფო მოწყალებისა… “ 1რ.
წყდება: „… ო~ო ღ~ო ჩ~ნო, რომელი მაღალთა შონა დამკვიდრებულ ხარა …“.